وقتی گریه میکنی زیباتر میشوی …
اما بخند ، من به همان زیبا که “تر” نیست قانعم !
.
.
می گویند دنیا دار مکافات است !
دنیا را بی خیال ، فعلا که دار و ندار ما تویی و ندیدنت مکافات …
.
.
قوطی های رنگ را به دیوار می پاشم …
بیهوده است ، تصویر تو پاک شدنی نیست از روی دیوار نگاهم !
.
.
اینجا صدای پا زیاد می شنوم اما هیچکدام تو نیستی !!!
“دلم” خوش کرده خودش را به این فکر که شاید “پا برهنه” بیایی !
.
.
کاش داشتنت به راحتی دوست داشتنت بود …
.
.
رسم “خوب ها” همین است :
حرف آمدنشان شادت می کند و ماندنشان با دلت چنان می کند که هنوز نرفته دلتنگشان می شوی …
.
.
هی میخواهم گُمت کنم به عمد اما هی پیدایت میکنم اتفاقی …
.
.
آخرین تصمیم من دست های تـــــــــو بود !
گرفتم و دور شدم …
.
.
نم نم عشقت را با دریای محبت دیگران عوض نمیکنم حتی اگر در طوفان غمت بمیرم !
.
.
به لطف تو خیاط ماهری شده ام ، جفت چشمانم رو دوخته ام به در تا بیایی ؛ اما نکند آمده ای و من ندیدمت ؟!؟!
.
.
ماه که همیشه پشت ابر نمی ماند
گاهی پشت دستان تو می ماند وقتی گریه می کنی …
.
.
ببین روی زمین افتادم … !
قند خونم رسیده به صفر !
بگو : دوستت دارم !
من به این دروغ شیرین محتاجم …
.
.
حلقه ی بازوانت تنگ تر میشود و من آزادتر گم میشوم میان دنیایی که فقط اندازه ی یک “مــن” جا دارد …
.
.
قند لبانت ؛ نمک گیرم کرد !
نمیدانم فشارم بالاست یا قندم ؟!؟!
.
.
چراغها را خاموش کن ، نور نمی خواهم …
نگاهم که می کنی برق نگاهت من را که هیـــــــــــچ ، تمام شب را مچاله می کند …
.
.
علت بیخوابی ام را چگونه بگویم وقتی یاد تو از سقف اتاقم چکه میکند ؟
.
.
دست های تو را که می گیرم ، از همه چیز دست میکشم !
.
.
نگاه میکند و نگاهش میکنم …
آه میکشد و آه میکشم …
میخندد و میخندم …
میگرید و میمیرم …
.
.
احتیاجی به تسبیح نیست …
دستانت را که به من بدهی ، با انگشتانت ذکر دوست داشتن سر میدهم … !
.
.
شرط عشق آن است که دلت آغوش بخواهد نه جسمت …
.
.
می خواهم یک دنیا بنویسم !
می نویسم : “تو”
.
.
دست های تو بوی آرزوهایم را میدهد …
.
.
آدم باید یکیو داشته باشه که وقتی نگاش میکنه دلش یه جوری بشه …
.
.
معلم ورقه ها را داد ؛ همه مرا مسخره کردند اما باور کن درست نوشته بودم …
گفته بود جای خالی را با کلمه مناسب پر کنید و من همه را نوشتم “تـــــــو”
مگر نه اینکه این جای خالی ها را فقط تو پر میکنی ؟؟؟
.
.
همیشه از هرچیزی ترسیدیم سرمان آمد …
بیا این بار از با هم بودن بترسیم …
.
.
وقتی با تو قرار دارم ، قرار ندارم …
.
.
سیبی در پشت بام برجی معلق مانده است :
بگو “دوستت ندارم” تا قانون جاذبه تکرار شود …
.
.
تو کدام آیه خداوندی که هرکه تو را می بیند ، به کفر من ایمان می آورد !
.
.
لکنت زبان هم بهانه ی خوبیست برای مزه مزه کردن اسمت …
.
.
تو را خودم چشم زدم بس که نوشتمت میان شعرهایم ، بی آنکه “اسپند” بچرخانم میان واژه هایم …
.
.
کاش می گفتی دوستت دارم… قلبم می ریخت… تکه های پازل را با هم از زمین
برمیداشتیم و پازل را با هم از اول می چیدیم و تو میدیدی که تکه گم شده اش
بودی…
.
.
شاید تنها کسی نبودم که دوستت داشتم ، اما کسی بودم که تنها تو را دوست داشتم !
.
.
دقت کردین ؟؟؟
واسه لمس احساس خوشبختی ، همه ی ما لَنگِ همون “یه نفریم” که نیست !
.
.
تو مخاطب نبودی که خاص شوی !
خاص بودی که مخاطب شدی …
.
.
دلم فیلم بلنــــــــد می خواهد …
یک واقعیت عاشقانه …
پر از سکانس های با تو بودن و یک دکمه ی تکرار …
.
.
کافیست رُخت را برگردانی
استاد بزرگ شطرنج هم که باشم ، مات خواهم شد …
.
.
یک عمر با نگاهم گفتم دوسـتـت دارم اما گوش نمی کردند چـشـمـهـایـت !!!
.
.
نه طبق مُد دوستت دارم ، نه به حکم سنت !
همه چیز بنا بر فطرت است …
“خوب”ها دوست داشتنی اند خوب من …
.
.
دو رکعت خواب به نیت دیدن تو حوالی آن رویای ناتمام …
منتظرت هستم …
.
.
مادرم می گفت :
دوستانت را ببین ، همه به جایی رسیده اند …
نمیدانست ، منتظر نشسته ام تا به تو برسم … !!!
.
.
باید اعتراف کنم که من نیز گاه گاه به آسمــــان نگاه میکنم …
دزدانه ؛ در چشم ستارگان …
نه به تمامیشان ؛ تنها به آن ها که شبیه ترند به چشمـــان تو …
.
.
دلمان کوچک است ولی آنقدر جا دارد که برای هر عزیزی که دوستش داریم ، نیمکتی بگذاریم برای همیشه ی عمر …
.
.
امتداد فاصله از اعتبار عاطفه نمیکاهد …
همیشه هستی … همین حوالی …
.
.
به دلم نشستی ولی دو زانو !
معذب نباش ، برو عقب قشنگ تکیه بده ، پاهاتم دراز کن ، این دل فقط جای توئه …
.
.
زندگی زیباتر می شود به شرطی که یادمان نرود به اندازه تمام برگ های رقصان پاییز برای یکدیگر آرزوهای خوب داشته باشیم …
.
.
در من تمام توست و در تو تمام آنچه دوست میدارم …
.
.
برای من “مهر” در نگاه توست نه اولین ماه پاییز …
.
.
بوسه هایت را کش بده …
من می میرم که این لحظه ها را زندگی کنم …
.
.
تقدیم به دوستان عزیز
.
میگویند باران که میزند بوی “خاک” بلند می شود …
اما اینجا باران که میزند بوی “خاطره ها” بلند میشود !
.
.
باران ببار …
بگذار اشک هایم غریب نباشند …
.
.
پشت پنجره نشسته ام و باران میبارد …
ناودانی چشمانم سرازیر شده است !
.
.
دل من کلبه بارانی است و تو آن باران بی اجازه ای که ناگهان در احساس من چکه می کنی …
.
.
وقتی به هوای دیدنت قلب ابرها هم تند تند میتپد …
یاد تو مثل چیزی شبیه یک قطره باران بر لب های خشک و ترک خورد ام لیز میخورد …
.
.
باران ببار … ببار که شاید پس از بارش تو به یادش رنگین کمانی در دلم برپا شود !
.
.
باران که بند بیاید تازه خاطره شروع می کند به چکه کردن !
.
.
باران نبار ؛ من نه چتر دارم نه یار …
.
.
نمک روی زخم است بارانی که بی تو می بارد !
.
.
زیر بارانم بی چتر …
تنها بینی سرخم لو میدهد مرا که باریده ام همراه ابرها ، اما …
تابلوی قشنگی شده ایم : من و جاده و باران !
.
.
اگر باران ببارد باز می آیم درون کوچه امید و از ترکیب دستانم برایت چتر میسازم ، مبادا قطره ای باران بیازارد نگاه مهربانت را …
.
.
کاش نامت باران بود ؛ آنوقت تمام مردم شهر همراه با من برای آمدنت دعا می کردند …
.
.
تلنگر کوچکی است باران ، وقتی فراموش می کنیم آسمان کجاست !!!
.
.
زیر چتر مهربانیت مرا پناه میدهی ؟
بارانی ام امشب …
.
.
باران ببار و تمام خاطره ها را بشور
تمام دوستت دارم ها
تمام عاشقانه ها
ببار که من هم شرم نکنم ، من هم ببارم !
.
.